Bir fasıl daha kapandı kara kaplımda, kanayan yüreğime kanaviçe gibi işlenmiş anılar bırakarak. Bir kara dönemi damgalayan anlarımız, el yazması metinlere dönüşür mü? bilmem. Bildiğim deli gönlümün ilk ve son haykırışı olacak bu satırlar. Ne zaman ve nasılı asla içermeyen mermer tabletlere kazınacak nice ölümler. Ama adın sanın daima aklımda yaşayacak ‘Baba yaren’. Sonsuzluğa gidişinle; eksildim sanki epeyce oysa dediğince, bilgelik gerektirir yaşamak. Şimdi bu dikenli yollar kimle yürünecek, yol yordam kimden öğrenilecek ve kalan yolculuk kimlerle yapılacak bilemem. Vakti zamanım gelene dek şimdi ben içimi kime dökeceğim ‘Baba yaren’…
Kapattın hayat faslını, fişimizi çektin. Devamlı dillendirdiğin ‘uzun yaşadıkça ecele yaklaşılır’ düsturuyla ıradın sevenlerinden. Ahım şahsına değil Şahına. Ona uyup yaransız koydun gittin beni ahir zaman da. Değil mi ki, yıllarca kitaba dayalı kitapsızlaştırma buhranından kurtulmayı birlikte aradık. Onca katmerli kaotik atmosferde tek bir kitaba körlemesine bağlılığı değerlendirdik. Özetle işgale uğramış mevsimleri, hayatı zindan eden günlerden atiye kalanları derledik. Umudu ziyan edenlere, edepsizliği maharetmiş gibi biriktirenlere her şeyin bir zamanı vardır bilinciyle bilendik. Ufka erişmek gerekirdi çok şey pahasına, yaşarken zamanın ötesine geçtik. Öyle veya böyle ömür doldu, ciğerimizi yakan seni zamanından önce kaybetmektir. Hamdık, piştik, yandık evet ama şimdi kavrulduk. İlmin ışık çığı ‘Baba yaren’…
Kayıp ötesi gerçeklik; Ne yaşanırsa yaşanır hatta en yaşanmaz zannedilenler dahi yaşanır. Yaşamda en unutulmaz olan, sonsuza dek sürmeyeceği bilinse de hep var olalım istemidir. Birlikte yaşayalım dileğidir. Geç buldum er kaybettim felsefesidir. Yaşa gör dünyası işte. Ayrılığı da gördük sayende ölümü de. Onca sene yanımdalığın, yarenliğin, yoldaşlığın için teşekkürler. Yarım olduğun için, her şey için, her şeyin için, bana bizzat hiçliği öğrettiğin için sonsuz teşekkürler. Pürnur ol ‘Baba yaren’...
Yıllar yılı birimizden birimiz yaşamaz diye gönülden veya serden geçer biçimde, birincil tercihler tutunca kördüğümün kor duvarından, kitabın tam ortasından bilgi yarıştırdık. Gidilesi yolu doğru okuyabilmek için kapıştık. Yaşa gör dünyası, hakkınca ve bilgelik düzeyinde bilenlere, en büyük armağanını hiç sakınmadı. Yarenliği yakıştırdı bize ve insanlık adına cihana bedel güzellikler sundu ikimize. Hayattan çok alacaklıydık çünkü. Birlikte biraz daha yaşamak varken şimdi sen bizi borçlandırdın. Senden sonra uslanmaz isyankâr, usturuplu sitemkâr olacağımız kesin. Keskin bir yara açtın yüreğimizde ‘Baba yaren’…
Artık fasıl heyetim bir eksik. El heykelli küçücük bir adaya hapsettin benliğimizi ve özgürlüğe uçtun. Ölümsüzler taburuna tabi asker oldun. Artık duvar diplerine saklansın güneş. Mihrinevin ışıltısı kitap sayfalarında salınsın. Birlikte kalem lekesi, acılar ve sancılar silsilesiyle baş ettik. Her yaşayanı teste tabi tutan şu yalan dünyada, yürek bir kez yanmaya görsün. Kızıl ateş düştü mü bir kere gönüle, yağ kandillerinde düş göçleri yaşanır hem de atasız babasız. Uzak ellerden el verir misin bahtsızlığımıza ‘Baba yaren’…
Bak sol koluma nakşettirdiğim keskin orağı göremedin, nabzıma attığım imzayı da. Kızgın alev güneş rengi bir orak. Çekiç gibi öğütlerin tam karşımda parlayacak. Atadan babadan yadigar cesaretim, asla korkmayacağım. Akıtacağım her sıcak gözyaşı damlası direncim olacak. Her kanlı yaş zerresinde yine fırtınalar koparacağım. Yaşadığımca o fırtınalar benden size selamlar taşıyacak. Biliyorum babamla birlikte buluşup, bu deli-akıllıya güldükçe güleceksiniz. Ben de olura olmaza aldırmadan sahte hayatlara gülüp geçeceğim. Sonsuzluğu yaşadığınızı bildiğimden asla yasınızı tutmayacağım ‘Baba yâren’…
Aslı hu nesli hu, gür soyların piri sırtını yasladığın Şahın şahit ki; Denizi karartan irade, fındıklıkları yeşerten inançla akıl izlerinizi takip edeceğim. Biliyorum ki, bekleyeceksiniz beni sonsuzlukta. Başım yukarıda, gözlerim puslu göğe dikili, elbette ölümsüzlük kervanını kucakladığıma dünya şahit olacak ‘Baba yaren’…
Eğer daha yürünecek yolum varsa, uzun bir yürüyüş eylenmişse şahsıma, tıpkı sen gibi yılmadan usanmadan korteje bir kızıl alev eklemlemeyi yeğleyeceğim. Fasıla vermek günü çattığında ise yani adamakıllı, son davet açık seçik elime tutuşturulduğunda devasa sevineceğim. O zaman el heykelli adadan gelecekler listesini incele. İncele ki inceldiği yerden kopsun, onca emek bir türlü toparlayamadığımız hayat ‘Baba yaren’…
Canımın özü ‘Baba yaren' şimdilik bir fasıl daha açtım kara kaplımda…