Bugün, 25 Kasım 2024 Pazartesi
Eski günlerde oldugu gibi kredi kartsiz, bankalara olabildigince az muhtaç oldugum bir düzenin hayali içindeyim. “Bir musibet bin nasihatten evladir” derler ben de çok güvendigim, sayisini abarttigim kredi kartlarindan en gerekli olduklari anda isime yaramayinca kurtulmaya karar verdim.
Hikâye nasil basladi hatirlamiyorum ama bir teklifle karsilastiginda ‘hayir’ demeye zorlananlardan oldugum için galiba neredeyse her gelen karti kabul etmisim. Sayilarini geçen yil azalt-mama ragmen bugün elimde üç bankaya ait alti kart var.
Neyse ki kartlarimdan nakit çekme, taksit ödememe gibi bir âdetim yok. Bir zamanlar ev kredisi aldigimiz için bitmeyen faiz acisini çok iyi biliyorum...
Neyse asil konuya gelecek olursak kredi kartlari üstüne yogunlasmam 24 Haziran’da bir okuyucudan aldigim “...Bankasiyla ilgili basimdan geçen bir olayi sizinle paylasmak istiyorum” diyen bir ‘iç dökme’ mektubuyla basladi.
Mektubu özetleyecek olursam, 15 yildir ‘platinium’ özelliklerini tasiyan kart kullanan ve yilda 150 lira kadar bir kart ücreti ödeyen okuyucumuz haziran basinda esiyle beraber Italya’ya tatile gider. Seyahat sirasinda kiraladiklari arabaya hirsiz girer ve tüm valizleri çalinir. Hemen polis merkezine gidip rapor tuttururlar. Uçak biletlerini aldiklari ve yurtdisindaki harcamalarini yaptiklari kartlarinin otomatik seyahat ve alisveris sigortasindan yararlanacaklarini düsündükleri için hemen bankalarini ararlar. En az bes kez telefon ederler, on ayri yere yönlendirilirler ama kimseye dertlerini anlatamazlar.
Kavga kiyamet sonrasi iki gün sonra sigorta yapan sirketin numarasini bulurlar. Sirket yetkilileri hirsizligin sigortaya dahil olmadigini, alisveris içinse 75 euro siniri oldugunu söyler. Alisveris fisleri valizlerde oldugu için o yol da kapanir. Bu arada yeni üst bas almalari gerekir. Limit artisi isterler ama kimselere ulasamazlar. En sonunda biri “Mail gönderin, otomatik cevap gelir” der. Tabii o cevap ancak seyahat bitip Istanbul’a döndüklerinde gelir!
Mektup “Bundan sonra ....Bankasi’na olan borçlarimi kapatip yavas yavas hem hesaplarindan hem de kartlarindan elimi ayagimi çekecegim. Çok iyi bir ders oldu bu yasadiklarim” diyerek sonlaniyordu.
Insan kendi basina gelse iliskisini kullanmak istemez ama tanimadigim biri oldugu için gönül rahatligiyla sorun çözülür diye yolladim mektubu yetkililere. Sonra tekrar yazistik, bankanin benim yazimdan sonra aradigini, ilgileneceklerini söylediklerini anlatan bir mek-tup daha aldim. Agir islese de alisveris sigortasiyla ilgili süreç devam ediyormus...
Beni çileden çikaran kredi karti macerasina gelince...
Bir hafta kadar önce yurtdisindaydim. Bir magazadan 500 euro civari bir alisveris yaptim. Kredi kartimi uzattim, provizyon gelmedi. Ayni bankaya ait bir diger kartimi verdim, onu pek kullanmadigim için limiti vardir diye düsündüm. Yok o da olmayinca yine ayni bankanin genellikle yurtdisinda kullandigim bir diger kartini uzattim. Sonuç yine hüsran oldu. Bu arada hemen bankaya ulasmaya çalistim ama ne mümkün. Bu arada siradaki insanlar homurdanmaya basladi. Kendimi çok kötü hissettim...
Döner dönmez tüm kartlarin limitlerinin dolu olmasi mümkün olmadigi için bir yanlislik olmali diyerek bankaya gittim. Anlasildi ki ben üç farkli kartim var ve limitleri ayri zannederken hepsi tek bir limite sahipmis. “Tamam, olabilir ama ben o zaman neden bu kartlarin hepsine ayri ücret ödüyorum?” sorusuna “Kural böyle efendim”den baska cevap alamadim.
Sonra üsenmedim, kartim olsun olmasin Göktürk Köyü’ndeki tüm banka subelerini dolasip kart ücretlerini, limit kosullarini ögrendim. Hepsinde durum ayni. Kaç kartiniz olursa olsun gelirinize göre belirlenen limitiniz tek. Kart ücretleri de 15-500 lira arasinda kartin özelliklerine göre degisiyor. Ortalama yillik ise 50-60 lira. Kimi bankalar yüklü bir hesabiniz varsa kart ücretini tahsil etmiyorlar. Hesap isletim ücretiyle idare edi-yorlar. Havale ücretleri deseniz bir baska âlem. Üzerine destan yazilir.
Neyse ben simdi tek karta inmeye ve en insafli bankayi bulmaya kararliyim. Bu arada bankalar bizleri makinelere konusmaktan kurtarsalar, hayatimizi kolaylastirmanin yolunun verdikleri hizmetlerin kalitesini arttirip gereksiz ücretleri kaldirmaktan geçtigini anlasalar çok daha iyi olacak gibi görünüyor...
