Cemaat derin yapilanmalara girebilir

Cemaat derin yapilanmalara girebilir

AKP-Cemaat kavgasinin medyadaki yansimasina Yeni Akit de katildi

AKP-Cemaat kavgasinin medyadaki yansimasina Yeni Akit de katildi. Yeni Akit yazari Faruk Köse, Zaman yazari Hüseyin Gülerce’nin “Hizmet, dinî bir hareket degil, insanî bir harekettir” sözüne sert elestiriler getirdi.

AKP-Cemaat kavgasinda yeni sorular soran Faruk Köse’nin Yeni Akit’teki yazisini yayinliyoruz:

“Sabah yazari Mahmet Barlas ile Zaman yazari ve “Gülen Cemaati”nin önde gelen medyatik sahsiyetlerinden Hüseyin Gülerce arasindaki polemigi biliyorsunuzdur. Barlas’in “cemaatler sivil toplum örgütü degildir, siyasi parti hiç degildir” sözlerine cevap verdigi yazisinda Gülerce öyle ifadeler kullandi ki, “neyin itirafi?” diye sormak gerekiyor. Gülerce sunlari söylüyor:

“Bizim ‘hizmet’ dedigimiz, ayni duygu ve düsüncede birlesen fedakâr insanlarin birlikteliginin, ‘dinî cemaat’ olarak vasiflandirilmasi tam anlamiyla bir haksizlik olur. Hocaefendi kaç defa söyledi; ‘dinî cemaat degiliz’ dedi.... Sadece Allah’in Kur’an-i Kerim’de ifade ettigi ‘hayir ve iyiliklerde yarisma, kötülüklere mani olma’ gayesine kilitleniliyor.... Niyet Allah rizasi ama hedef; kendimiz kalarak, evrensel insani degerlerde bulusarak, dünya ile entegre olmaktir. Eger bu hizmet, dinî bir cemaatin eseri olsa; din, irk, dil ayrimi gözetmeksizin neredeyse BM’ye üye bütün ülkelerde nasil olur da insanlarin gönlüne girilir, onlarla insanî meseleler paylasilir ve birlikte çalisarak baris köprüleri insa edilebilir? Hizmet, dinî bir hareket degil, insanî bir harekettir.”

“GÜLEN CEMAATI”NIN BU HALE GELECEGINI ASLA DÜSÜNMEZDIK

Gülerce itiraf mi etti, dili mi sürçtü? Yüzbinlerce müslümani etrafinda toplayan, müslümanlarin “Allah rizasi için” yaptigi katkilarla gelisip büyüyen, palazlanip bugünkü gücüne ulasan bir hareket meger “Islami bir cemaat degilmis.” Bundan daha “vahim bir sosyal vaka” olabilir mi?

“Türkiye müslümanlarinin en büyük cemaati” olarak bilinen bir hareketin, sermaye birikimi, finans kaynaklari üzerindeki etkinligi, medya gücü, sosyal ve bürokratik örgütlülügü, kamuda elde ettigi konumlar ve daha pek çok hususlar itibariyle gücünün zirvesine çiktigi bir noktada, bir de ögreniyoruz ki bu hereket meger “dini cemaat” degilmis.

Peki, bugüne kadar müslümanlarin Islami duyarliliklari, samimiyetleri, teveccühleri, maddi ve manevi katkilari kullanilmis olmuyor mu? Vahametin bir diger vechesi de söyle:

Sanki “Islami” olmayan “insani” imis, ya da “insani olma”si için “Islami olmama”si gerekiyormus algisinin; “hayir” ve “iyilik”in Islam’la irtibatinin kesilmesi, sanki Islami olmayanda da hayir ve iyilik olabilecegi algisinin; sanki Islami olmayanin Kur’an’da belirtilen “iyilik”ten olabilecegi ve “Islamilik” olmadan da “kötülük”le mücadele edilebilecegi algininin; sanki “kötülük” vasfinin Islami olmayan ölçülerle belirlenebilecegi algisinin; sanki Islam olunca insanlarin gönlüne girmek mümkün degilmis algisinin; “Islami degerler”in “evrensel insani degerler” olmaya yeterli olmadigi algisinin deklare edilmis olmasi.

Eger “hizmet” denilen çalismalar “dini olmayan bir hareket”e dönüsmüsse, bunun varacagi yerin, duracagi noktanin neresi olacagi tahmin edilemez. “Müslümana karsi sedit, kâfire karsi mülayim” hallere girilebilir. “Müslümana karsi kâfirin cephesinde saf tutma”ya varabilir. Islam’i dünyevi emellerine, “insani hedefler”ine göre “yeniden biçimlendirme”ye kadar uzanabilir. Çok daha feci baska hallere bürünebilir.

“Gülen Cemaati”nin bu hale gelecegini asla düsünmezdik. Ama Gülerce’nin itiraf gibi açiklamalari, bu yola girildigini göstermis olmuyor mu?

“DERIN YAPILANMALAR”A GIRILEBILIR

“Dinilik” ölçü olmaktan çikinca, çalismalar “sevgi” adina, “hosgörü” adina, “hümanizma” adina, “insanilik” adina, “diyalog” adina her türlü “din disilik”la biçimlendirilebilir ve “Islam algisi” büyük bir “bozulma”ya ugrayabilir. “Diyalog”la bütün dinlerin hümanizmaya dair kisimlari alinip yeni bir “insanlik dini” üretilerek ona inanilabilir. Zamanla “hizmet” yarisi, “pastadan pay kapma kavgasi”na dönüsebilir. Dünyevi kaygilara hizmet eden “derin yapilanmalar”a girilebilir, “derin baglantilar”da bulunulabilir. “Kendinden olmayani dislayan” bir “kast sistemi”yle örgütlenilebilir, “bürokrasinin ve bütün kamu kurum ve kuruluslarinin tepe noktalari”na gelerek “kendinden olmayan üzerinde tahakküm kurmak” esas alinabilir. Böylece “dini olmayan” bir hareket, bir süre sonra “insani olmayan” bir nitelige bürünme tehlikesiyle de karsi karsiya kalabilir.

Siyaset yapmiyoruz diye diye, “siyasetin en önemli manipülatörleri”nden olmak da var neticede. “Gâvura sevgi” duya duya, “hosgörü” göstere göstere, “müslümani iteklemek ve düsman görmek” de var. “Sevgi ve baris” diye diye, Islam’in “cihad ibadeti”ni iptal, mücahide terörist demek de var. “Hizmet” edecegim derken, “insani” adi altinda “menfaat tellalligi” yapmak da var. Eger “dinilik” çizgisinde yürünmezse, “hizmet”in zamanla “menfaat çetelesmesi”ne dönüsmesi tehlikesi de var. “Insani hareket”in mensuplarinin bugün sahip oldugu “derin inanç ve Islam anlayisi”nin, zamanla “sig moral degerler”e dönüsme tehlikesi de var.

Her ne kadar üzerine basa basa yazilmis da olsa, yine de Gülerce’nin sözlerini “dil sürçmesi” sayip, “kavli ve fiili olarak tekzip edilmesi”ni arzu ediyorum.”