ÇOCUKLARIN VE ÇOCUKLARIMIZ IÇIN SUSMA!
Toplumun çogunlugu olanlardan yilmis durumda, öyleyse demokratik haklarina sahip çikamayanlar, zamlara, baskilara, sömürüye, yolsuzluga ve diger olumsuzluklara sesini yükseltemeyenlere, bir araya gelmeye korkanlara ne demeli? Bence:
“Susan ve içine kapanan bir toplum istemiyoruz.” demelidirler.
Daha ne demeliler? Bence kendilerine sorular sormalidirlar:
“Birey olarak niçin susuyorum? Neden içine kapanik biriyim?”
Sorular çogalabilir ve yanitlari da bulunabilir.
Su korkuyu düsüncenizden parçalayip atin. Kendinizi yenileyin.
Ay’dan, Mars’tan gelmediginize göre, dünya denilen yerde TC devletinde yasadiginiza göre; burada olan bitene sessiz kalamazsiniz? Köle gibi yasamak ister misiniz? Gerici bir anlayisi, Arap kültürünü bizlere dayatilmasini kabul eder misiniz?
Hepimizin bildigi gerçeklerden bir tanesine deginecegim:
Gençler üniversite bitiriyor. Bir ya da iki tane diyelim. Is bulabiliyorlar mi? Çogunlugu bulamiyor. Kimileri partilerin kapisini çaliyor. Agirlikli AKP’nin kapisi çaliniyor. Belediyelerin kapisi çaliniyor. Kisacasi torpil araniyor. Bu olup bitenler bir utançtir.
Bu çocuklar sizlerden birisinin olma ihtimali vardir. Olmasa da, zamani gelince üniversite bitirecektir. Ya sonra yine ayni tantana devam edecektir. Çocugunuzun okumasi için bogazinizdan keseceksiniz. Yasal tefeci olan bankanin birinden kredi alacaksiniz. Faiziyle geri ödeyeceksiniz. Caniniz çikacarcasina.
Çocugunuz okurken zaten streslisiniz. Çünkü issiz kalacagindan korkuyorsunuz? Bir yandan avanta ile köse dönenleri görüyorsunuz. Yalakalik yapanlari görüyorsunuz. Susuyorsunuz. Bence hata yapiyorsunuz.
Ben sadece bir konuyu gündeme getirdim. Hangi konuyu ele alirsaniz alin! Düzenden pis kokular yayiliyor. O halde insanca yasamak için hakkinizi arayin. Insanlar meydanlarda hak ariyor ama sizler susuyorsunuz. Yoksa zavalli misiniz? Bence degilsiniz. Sadece biraz cesaret, sonra daha fazla cesaret.
Olan bitenler hiçbirimizin alin yazisi, kaderi degildir. Bu dünyayi güzellestirmek biz emekçilerin ellerindedir. Insanca yasamaya evet demeliyiz.
Hüseyin Habip Taskin
