Haber: AYÇA ÖRER - ayca.orer@radikal.com.tr / Arsivi
Komsumun tepesindeki çatiyi gelip sökmüs hurdaci, ‘lanet olsun’ dedi, tasindi gitti” diyor Simitçi Sokak’tan Halime Durcan. Tarlabasi’nin metal perdelerin ardinda kalan yüzünde yikimlar basladi, bazi sokaklar tamamen insansiz. Bir de yan binasi yikilmak üzereyken giderek büyüyen çöplerin içinde hayatini sürdürenler var. Menekse Çikmazi, Karakurum, Çukur, Tirse, Peskirci sokaklari... Bir kismikentsel dönüsüm disinda bir kisminda kentsel dönüsüme dahil olsa da mülkünü satmak istemeyenler yasiyor. Mahalleliye göre kentsel dönüsümüe direndikleri için çöpleri alinmiyor. Çay ocagi isleten Baran “Önceleri çöpleri biz alip caddenin disina çikariyorduk ama sonuçta birikti birikti bu hale geldi. Moloz da çok fazla. Hurdacilar bile yildi burayi eselemekten” diyor. Bahattin Argis evini satmaya çalisiyor: “Bir hasta olsa ambulans girmez. Sorsan burasi Türkiye ’nin en güzel yeri.” Sokakta ‘Tertemiz Beyoglu ’ yazili minibüse rast geliyoruz. Yaninda yikilmaya yüz tutan evin önünde sokagi süpüren temizlik isçisi “Rutin temizligimize devam ediyoruz” diyor. “O zaman burasi niye böyle?” deyince omuz silkiyor; “Artik temizlik kamyonu giremiyor ki…” Dürdane A. molozlar arasinda kedi kovalayan çocuklari gösteriyor: “Benim çocugun eline vida batti. Tetanos asisi oldu, iltihaplandi. Bu atiklarin içinde çocuk pisligi de var, mutfak çöpü de, her sey var. Durdukça kokuyor, koktukça bizi bezdiriyorlar.