FINDIKSAL, SORUNSAL, YORUMSAL BASLANGIÇ
Orada bir köy var uzakta, adi memleket soyadi biz. Envai çesit renkliligi ve doga güzelligi insan sasirtan, yol üstü-dere boyu tabiat kiprasmalari göz kamastiran, ak sulari Karadeniz’e karisan bir cografya parçasi. Ve basi dumanli daglarin, tozlu yollarin tozutani olduk cani gönülden. Iste orada rekoltesi aldatici rakam, tabansiz piyasa fiyati kilo maliyetinden düsük findik topladik, harmanladik ve zarar ettik...
Günesli bir avuç gökyüzünü özledik, kiskandik aksam ajanslarinin hava raporlarini. Ilkelligin yeryüzüne indirilisinden beri süregeldigi üzere `esegin gölgesinde kalkan yasaklara` öykündük. Günes duasina çikmadik ama günes gölgesinde de kurutamadik çotanaklardan kurtulan taneleri yeterince. Silayi rahim, vaziyete göre hicret, havaya göre hacet mantigiyla kabuk içini kivamina getirmek için seferber olduk. Günün ham saatlerinde tasra akliyla peçeli baykus ugursuzlugunu ve atmaca arsizligini yenmeye çabaladik. Toplu yasamin ayriksi konforunu aklimizin ucundan kapali devre taarruzlarla defettik, savusturduk. Varsa yoksa tüm arzumuz alnimizin akiyla çikmak kavgasiydi bu cendereden. Yaranamadik yine de, velhasil gurbetçi olduk baba ocaginda…
Havasiz akvaryumlarda bol kabarcik hesabiyla biraz ara verdik yazilarimiza da. Yaza yaza yabancilasmaktan ise bir tatli kaçamak ezgisi derledik kuzeyde bir yerlerde. Yaz sonu çatismalarina mola verdik. Zaten rizik bilgiyle olsaydi tüm cahiller ebedi açlik çekerdi. Bir findik tanesi içine hapsolmus kavimler ötesi dayanismadan esinlendik bir süreligine.
Hava karmakarisik ve pusarikti…
Toplu isyan vardi içimizde ya, imaj fukaraliginda edebi ayricaligin lezzetini özledik sadece. Ama gündelik hayat mesgalesi tavlayinca aklimizi, harap yakarisli cesaret pratigini de uygulayamadik. Hersey teoride kaldi maalesef. Yazamadik yani, yazmak zor geldi biraz.
Karsitligin gelincik yüzünü molozlarla doldurulmus yeni yetme sahil-yali boyu kapatinca yazmak bedavaya çene çalmak oldu-gitti aklimizca. Oradan okur dilenmek gökkubbede kaç nida birakirdi ki hesaplayamadik, topla çikar ugrasmak istemedik aslinda.
Ve saltanatin sarkaci vurdukça derinden, buhran finali, kader sapmasi, coskulu çenelesmeler yasadik baba ocaginda, bal ormanina gizlenmis ata evinde. Yiginla karikatür yüz eridi bu sarmalda. Söze söz geçmeyince de mum dilek tutmaz hesabiyla, eski hesaplari kara kalpakli siir kitaplarina biraktik. Özveri pazarligi da besparaya gitti yani. Çünkü biz insan, emek, doga ve dogal kaynak talanina taniklik ettik bir kez daha, burada.
Tenkitçinin tezi ufacik bir noktadan dogar diye `findiksal sorunsalin` otoparkina çektik emegimizi ve harcadik bolca. Sayaçlar delice çalisti ve korozyona ugradi findik üzere fikirlerimiz. Ama ugura kadem katarsa mürekkep, vakalar silinmez, zitliklari boyar gün boyu kelimeler. Zaten ihtisam atomlarina ayirildiginda yine sömürü döner çekirdeginde. Bu yüzden dolambaçli yorumlar tuzagina düsmemek için terledik ve bekledik haftalarca.
Sanrisal, rüyasal ve tanrisal güzellikler diyarinda üç boyutlu görmek için, bol renk gözlemledik. Köylü kistirma çakalligindaki tüccarlarin ritmik akil kurcalamalarina aldanmadik ama elden ne gelir. Aldanmadik ama ala kargalar üsüstügünde ürüne hassasiyet sir olur yitermis, onu anladik. Kisacasi rakimi yüksek sizlanmalarin bilinci ve bilinçaltini yutan sonsuz yolculugunda bu senede yüksek rekolteye takildik.
Selamsiz, duasiz, iddiasiz olmaz ama bu kaçinci ümit kirilmasi, umut kargasasi ve gerçegin kesismesi sayamadik. Ayrica bu kiyasiya sahiplenmeyi de, bu serkes tapinmasini da anlamak mümkün degil. Mizika çaliyor fakirlik, ebem kusaginin renklerine heyulalar çökmüs biz yabanil öfkeli kelimeleri harmanlayamiyoruz. Çarka direnmeyenin çarkina diye basliyor bencileyin findik rençberleri, akil ‘kasife inanç gerek, kesfe kasif’ diye emrediyor.
Oysa kuzeyde yenilgidir hayat bastan basa, bastan sona. Diklenisimizde son dönem iyimserligimizden. Çünkü dört mevsim kirk yil arandigimizdi yazi. Artik yazi yazdikça variz. Gerisi tayin faslinda müsamere havasi…