“Halkin sagligi, yandas is adamlarina pazarlaniyor.”
CHP’li Yurdakul’un dile getirdigi AKP Hükümetlerinin Saglik Politikasinin Özetini çikararak, bozuk bir saglik sistemimiz var. Birkaç iyi örnegin disinda bu sistemin olumsuzluklarini rakamlari vermek istiyorum dedi..
Son 10 yilda hastaneye giden insan sayisi 8 kat artti. Gittikçe hastalanan bir toplum olduk. Devlet hastanelerindeki ölüm orani yüzde 40 artti. Devlet hastanelerinde 2010 yilinda 83 bin kisi hayatini kaybederken, 2015 yilinda 114 binin üzerinde kisi hayatini kaybetti.
Neden? Çünkü… Durumu kritik olan hastalar özel’den devlete sevk ediliyor, böylece bu agir istatistikler olusuyor. Acil Servislerine basvuran insan sayisi 100 milyon. Ülke nüfusundan fazla. Dünya da böyle bir örnek yok. Nüfusundan fazla acil. Çünkü… Acil servise gidince fark ödemiyorsun.Insanlarimiz iki lira üç lira farki bile ödeyemeyecek durumda oldugu için, acil servislere yigiliyor. Kadinin çocugu atesleniyor, farki ödeyebilecek durumda olmadigi için mecburen aksami bekliyor, acil servise götürüyor.
2002 yilinda 769 milyon kutu ilaç satildi. 2014 yilinda 1 milyar 970 milyon kutu ilaç satildi. En çokta psikiyatri ilaçlari. 2002 yilinda bu ülkede 2 milyon kisi ameliyat olmustu. 2014 yilinda kaç kisi ameliyat olmus? 14 milyon kisi! Hükümet, performans adi altinda, doktorlara hastanelere ameliyat karsiligi para ödüyor, parasiz saglik hizmet sadece acillerde var demistik.
Özel hastanelere giden vatandaslar yüzde 200 fark ödüyor. Hastanede yer bulabilmek için, ameliyat olabilmek için torpil bulmak birilerini araya sokmak için verilen ugraslarda cabasi? Katki payi, katilim payi, reçete parasi gibi çesitli yollarla fark ücreti alarak, hasta vatandaslari müsteri konumuna getiren bir sistem.
Piyasaci saglik hizmetiyle anne ve bebek ölüm hizlari artti. TÜIK rakamlarina bakabilirsiniz. Önümüzdeki günlerde Sehir hastanelerini çokça konusacagiz bu mecliste. Devlet eliyle zenginlik bu olsa gerek. Arsayi devlet buluyor. Binayi kisi yapiyor. Yol, su, elektrigini devlet götürüyor. O kisiye devlet bir de kira veriyor.
49 yilligina anlasma, yüzde 70 doluluk garantisi veriyorlar, doktoru hemsireyi devlet veriyor, maasini devlet veriyor, hastanenin gelirinin büyük kismini ise o kisi aliyor, binadaki kafeterya, kuaför gibi isletmeler de onun. Bir devlet hasta garantisi nasil verebilir. Hasta olmasinlar diye düsünmek yerine.
Üstelik bu hastanelere yurttaslarimizin sadece %25’ i gidebilecek 75’ i yabanci hasta. Sehir hastaneleri, kamu-özel ortakligi kisvesi altinda, kamu adini kullanarak, küresel sermayeye kaynak yaratiyor. Halkin sagligi, yandas isadamlarina pazarlaniyor. Saglik çalisanlarinin özlük haklari verilmiyor. Fazla mesaiye zorlaniyor.
Itiraz edenler sürülüyor, taciz ediliyor. Alti bin doktor istifa etti. Su anda devlet hastanelerinde kritik ameliyatlari yapacak doktor bulunamiyor. Her dört saglik çalisanindan biri taseron. Böyle giderse bunun aci sonuçlarini gün gelir, herkes sevdikleriyle öder. Saglik personeli mutsuz, bikkin ve isteksiz. Üstüne üstlük bir de dayak yiyen doktorlari, saglik personelini düsünürseniz 14 Mart bayram degil sorunlarin dile getirilebildigi bir gün olabilir diyerek degerlendirmelerde bulundu.
Kaynak; Yön Gazetesi