Mektup söyle;
"Sayin Alfred Grosser, Sayin Martin Walser, Sayin Claudio Magris, Sayin Boualem Sansal, Sayin Orhan Pamuk, Sayin David Grossman;
Imzalarinizi Suriye ile ilgili bir bildirinin altinda gördük. Içinizde, çesitli kurumlarin baris ödüllerini alanlariniz var. Aldiginiz bu ödüller bölgesel ya da daha büyük savaslara karsi çiktiginiz için.
Cezayirli yazar Dr. Boualem Sansal, Batinin Libya’ya müdahalesine karsi çikan Arap aydinlarindan. Her biriniz ayri
ayri baris için kaygili oldugunuzu bir nedenle dile getirmissiniz.
Aranizda Nobel ödülleri için ismi geçen, üzerinde tartisilanlariniz da olmus. Bu ödülü yalnizca biriniz almis. Imza attiginiz ve yayimladiginiz metni okumayan, kimliklerinizi düsününce, akil adamlarin bir önerisi saniyor. Hele Libya’ya Bati müdahalesini haksiz sayan, fasizmi yasamis kisiler de varken aranizda!..
Oysa bildiriniz son derece ürkütücü.
Bir diktatörden ve diktatörü bahane ederek isgal hevesi besleyenlerden çok Suriye’yi, Suriye halkini hedef almis gibi. Çünkü müdahalelerin nasil sonuçlandigini hepimiz çok iyi biliyoruz. Irak, Afganistan ve Libya bunun en canli örnegidir.
Böyle bir metni yazmayi degil bir yazara, siradan okur yazara yakistirmak bile olanaksiz. Savas ve ölümle tehdidin baris ödülüyle iliskisini anlayamadik.
Hele Sansal’in Libya için uygun görmedigini Suriye için uygun görmesi oldukça sasirtici. Orhan Pamuk ise ülkemizdeki sorunlara, tutuklamalara ses çikarmadigi gibi bir siyasal oyunun galasinda görünmekten de kaçinmistir. Onun, bu denli
politik bir bildirinin imzacilarindan olmasi ise düsündürücü.
Düsünce özgürlügünden yana oldugumuz için, bildirinize dair bir tek sey söyleyebiliriz:
Çok utandik!
Bir yazarla asla bagdasmayacak olan “emperyalizmi çare gösterme” suçunun toplu olarak islenmesinden utanilmaz mi?
Asil utancimiz, aranizdaki yazarlardan en ünlüsüyle ayni ülke, Türkiye vatandasi olusumuzdan.
Halklariniz ve okurlariniz sizi affetsin!"
Sennur Sezer, Adnan Özyalçiner, Gülsüm Cengiz, Aydin Çubukçu, Tevfik Tas, Sevim Korkmaz Dinç, Tarik Günersel, Sükrü Erbas