INCELDIGI YERDEN KOPSUN
Erkendi baskindi atismalari arasinda yaklasan seçimlerde, bu kez de memlekete ince ayar çekilemez ise koca memleket karanlik izbelige dogru inceden inceye akacak. Ve memleket egemen sermaye tarafindan itelenecek, ötelenecek ve üzerinde akla gelmez oyunlar oynanacak. Realite bu…
O yüzden eger bu kez kümelenme yoluyla da önü alinamazsa ayni modelde israrcilik tavan yaparsa yine fakirlerin basina ince ince kar yagacak. Yagar elbet, sertifikali, belgeli ve dar bölgeli, diplomali veya diplomasizlikla, artan lütufkarliklarla gelinmis olan nokta ortada. Demek ki bu seçimler nostalji travmasiyla hatalarin ve yanlislarin bagislanacagi bir seçim degil. Köprüden önceki son çikis.
Genel durum bu denli kötülesmis ve eksiklik bu denli barizken durumdan vazife çikarmak aliskanligi milleti de memleketi de kurtarmaz. On küsur yilda memleketi bu hale getirenler hala kurtarici olarak dayatiliyorsa artik yüksek sesle itiraz da sart. Sünnetten ileri vacip, neredeyse farz. Öyle kurmaca din, iman, mezhep kiskacinda iradeyi her defasinda mükerrere baglamak ile olmaz. Olmadi da. Her seçim süresince ortaya istikrar yalanlariyla hedefe kilitlenme ile çikis yolu bulunamadigi da açik. Artik yok öyle yagma. Bu kez yapilan yapanin yanina kar kalmayacak demenin tam da zamani. Hangi kisir ekolün gömüleceginin de ayirdina varmanin tam zamani.
O halde yüreklice ‘Inceldigi yerden kopsun’ demek gerekiyor…
Kopsun çünkü on yillardir hep güven tazelendi görülmesine karsin kisa sürede güven kaybi yasandi. Memlekette güvence kaynaklari bir bir yok edildi. Tek tip gelenekçi ve karakteristik dil horalandi. Tuhaf bir sekilde politik dogruluk sarpa sardi. Memlekette her türlü güvence inceden inceye yok oldu. Belki de uzun yillardan sonra siyasette sans kapiyi son kez çaldi. Simdi bu kez akil vaziyet tutulmasi çözülecek gibi görünüyor. Ne kadar manipula edilse de, kesip atilan neler neler varsa da bir kalemde gerçeklik kabul edildi. Her sey koca bir yalana döndü. Kazananlar ganimeti paylasmayinca da bu hale gelindi. Simdi Kurtulus Meclislerinin kurulmasinin tam zamani.
Nedir o hal; Memleket batakta. Iktidar bitik. Ulus devlet tehlikede. Cumhuriyet baski altinda. Rejim degistirildi. Millet ilahi sayilan dinler çerçevesinde iyice hirpalandi. Uygarligin aksine ne varsa köklestirildi. Millet kölelestirildi. Dövize kur dayanmiyor. Hal böyle olunca yasam kosullari kademeli biçimde iyice agirlasti. Kara kâhin akliyla kiyimlar mesrulastirildi. Eza, ceza, baski, zulüm vefanin yerine ikame edildi. Demokrasi ileri yalanlariyla iç edildi, hiçlestirildi. Haramdan kaçmak, helalden yemek itibarsizlastirildi. Ve daha neler neler bozularak, milli servetler satilarak pervasizca iktidarlasildi. Ama bir yere kadar. Deniz bitti. Günahlari ince ayarli terazi ile tartmanin tam zamani. Zamani gelince denildi o zaman geldi..
O hal bu hal hiç farketmez simdi cesaretle ‘Inceldigi yerden kopsun’ demek gerekiyor…
Bu kez basiretli bir rol karakterle isin yüzü inceden inceye degisebilir. Memleketi yeniden dogal yörüngesine oturacak ince ayar çekilebilir. Memleketin kurucu degerlerine inceden bir giris yapilabilir. Eyalet rivayet keskinliginin ve kamplasmanin, hazir kita bekleyen gizli darbecilerin üstü ince ince çizilebilir. Ortodoks yaklasimlarla kurulan hiyerarsi inceden inceye çökertilebilir. Ve uygar dünyayi kucaklayacak millet bütünlesmesi formatlanabilir. Önce inanmak lazim. Sonrasi sonsuzluk..
Bu kez olabilir elbette. Neden olmasin. Çünkü kemiklesmis kör yapi daha simdiden inceden inceye hafifçe esnedi. Nefesi daraldi. Simdi havadan sudan, din iman zaafiyla kutsal sayilanlarin da reddedilmesinin tam sirasi. Babamin öldügü gün dogar günes, gel zaman git zaman. Zamani geldi. Günese akinin tam zamani.
Yani hiç çekinmeden, korkmadan yüksek sesle “Inceldigi yerden kopsun” diye haykirmanin sirasi geldi.