KUSAKLAR VE USAKLAR

Usaklar bizim usaklar ve usaklik yapmayi marifet sananlar olarak ta ikiye ayrilmistir.

Bizim usaklar da kendilerine Rum yakistirmasi imasini kabul edenler ile imayi yapana rest çekenler olarak ikiye ayrilmistir. Tarih bunu yazmis ve güce boyun egen bizim usaklar, usak olarak kalmaya esir olmustur.

Tekrari yapilan Istanbul büyük sehir belediyesi seçimi kusaklar arasi farkliligin iyi okunamamasi ve usaklik anlayisinin yanlis degerlendirilmesi sonucu iyi okuyamayanlara hüsran yasatmistir.

Anlarlar mi bilemem ama yeni kusak asagida anlatilan hikâyeleri okuyor! Usaklar ise haftada bir cumaya gidip etrafa dindar pozlari verip gücü kutsamaya devam ediyor.

Hikâye söyle:

Bir zamanlar Çin'de bir adam o kadar aç ve bitkin düsmüstü ki, dayanamayip bir armut çaldi.

Adami yakalayip cezalandirilmak üzere Imparator'un karsisina çikardilar. Hirsiz Imparator'u görünce ona söyle dedi; "Degerli efendim, çok açtim,  dayanamadim çaldim ve yedim. Beni affetmeniz için yalvariyorum. Eger affedersiniz size paha biçilemez bir armaganim olacak.."

Imparator dudak büker; "Senin gibi birinde paha biçilemez ne olabilir ki?"

Hirsiz, avucunun içindeki armut çekirdegini uzatir ve;  "Bu çekirdegi ekerseniz bir gün içinde altin meyveler veren bir agacin yeserdigini göreceksiniz.."

Imparator kahkaha atarak;  "Ek o zaman, altin meyveleri görünce affederim seni.." dedi.

Yoksul adam;  "Hasmetlim bu tohumu ben ekemem çünkü ben bir hirsizim.  Bu tohumu ancak, ömründe hiç çalmamis, baskalarina hiç haksizlik yapmamis, yalan söylememis biri ekebilir. Tohum o zaman gücünü gösterir, aksi takdirde onu ekeni zehirler, tarif edilemez acilarla öldürür. Sultanim, bu tohumu ancak siz ekebilirsiniz."

Imparator irkildi, suratini asti, bir süre düsündü, sonra hirçin bir sesle;  "Ben imparator'um bahçivan degil, o tohumu basbakana ver eksin de altin meyveleri görelim." dedi.

Yoksul adam, tohumu basbakana uzatinca basbakan telâse içerisinde Imparator'a dönüp itiraz etti.   "Ben ekim biçim islerinde çok beceriksizim efendim, sihirli tohumu ziyan ederim. Bence bu tohumu hazinedar basi eksin."

Hazinadar basi da hemen bir bahane buldu ve bu görevi baskasina devretti.

Bir bir orada bulunan herkes sudan sebeplerle tohum ekme görevinden kaçindilar..

Sonra Imparator, dogan sessizligin içerisinde bir süre düsündü. Basi önünde basbakana, hazinedara ve bütün görevlilere dik dik bakti ve "Hadi bakalim bu hirsiz bahçivana tohumun nasil altin meyve verdigini hep birlikte gösterip sevindirelim." dedi.

 Cebinden bir altin çikarip yoksul adamin tutmasi için atti.

Herkesin ceplerinden sessiz sedasiz birer altin çikarip adama vermesini izledi.

Sonra da gülerek; "Bas git buradan be adam, bugünlük bu ders hepimize yeter." dedi.

Ders almasina bilene yetmez. Almasini bilmeyene ise hikâye bitmez.