Bugün, 25 Kasım 2024 Pazartesi
Izmir’de kurulu pek çok metal fabrikasinda örgütlü bulunan Türk Metal Sendikasina üye isçiler uzun zamandir sancili bir dönem yasiyor. BMC’de 8 aya varan belirsizlik sonucu isçilerin çalismamasi ve bu sürede ücret alamamasi, Ede Metal’de 3 ayi bulan çalismama ve ücret alamama, Sider Metal’de tam performans çalisilmasina ragmen ücretlerin düzenli ödenmemesi sorunu sürüyor.
Ödenmeyen sosyal haklar ve çalisma kosullari nedeniyle, demir çeliklerde is kazalari ve isçi ölümleri de artiyor. Izmir’de 10 binin üzerinde üyesi ve iki subesi bulunan Türk Metal’in her iki subesinde de isçiler, sosyal ve ekonomik sorunlar karsisinda birebir mücadele edip, problemlerine günlük çözümler üretmeye çalisirken, sendikadan bu sorunlarin temelli çözümünü bekliyorlar.
BMC ISÇILERININ BORÇLARI BOYLARINI ASTI
BMC patronu üretimini mali sikintilardan dolayi askiya aldigini açikladigindan bu yana geçen 8 ayi askin zamandir isçiler ne olacagini bilmeden bekliyor. 8 aylik dönemin ilk 4 ayini ise hiç ücret almadan çalisarak geçirdiler. Kitlesel yürüyüsler, yol kapatma eylemleri ile Il Çalisma Müdürlügüne toplu dilekçe vererek seslerini duyurmaya çalistilar. Bu süre içerisinde ne kisa çalisma ödenegi, ne issizlik maasi, ne de baska bir yoldan ücret alamadan, BMC patronunun ücretlerini ödemesini bekleyerek geçiriyorlar. Sendikacilar ise bu süreç içinde birkaç defa yaptiklari eylemlerle seslerini duyurmaya çalissalar da isçilerin magduriyetini önleyemediler. Isçiler hâlâ kendi çabalariyla ayakta durmaya çalisirken sendikaya karsi da tepkileri büyüyor.
EDE METAL ISÇILERI EVLERINDE BEKLETILIYOR
Erol Evcil’in sahibi oldugu Ede Metal’de 3 aydir üretim durdu. Fabrika durmadan önce isçiler, “Ücret almadan çalismaya artik yeter” diyerek isbasi yapmamisti. Bu eylemin ardindan isçilere ücretlerinin bir kismi ödendikten sonra bir grup isçi de isten çikarildi. Simdi ise aylardir çalistirilmayan fabrikada isçilerin sigortalari yatirilmasina ragmen ücretleri ödenmiyor. Isçiler yine ayni sekilde ISKUR veya Çalisma Bölge Müdürlügüne bildirilmeden issiz ve ücretsiz evlerinde bekletiliyor. Isçiler hiçbir açiklama yapmayan ve sorunlarini çözmeyen sendikacilara tepkili.
SENDIKACILAR ISÇININ SIKINTISINI SORMUYOR
Sider Metal’de ise isçiler, ücret alabilmek için her ayin basinda ve ortasinda eylem yapiyor. Üretimin sürekli ve düzenli olmasina ragmen, “Para kazanamiyoruz, ücretleri ödeyecek para yok” açiklamasindan bikan isçiler, sorunun temelli çözülmesini istiyor. Sendikacilarin bunu yapabilecek beceride olmadigini düsünen isçiler pek çok eylemde sendikacilarla karsi karsiya geliyor. Sendika temsilcileri tarafindan patronun zor durumda olduguna dair açiklamalar yapilarak isçi idare ediliyor. Isçiler sayisiz defa yaptiklari eylemler sonrasinda sorumlulugun sendikada oldugunu belirterek, “Isçiler ne yapilmasi gerekiyorsa yapmaya hazir oldugu halde sendikacilar bir kez dahi bizlerle toplanti yapip sorunu çözmek için neler yapilmasi gerektigini tartismadi. Zaten temsilcileri de isçiler seçmiyor, isverenin temsilcileri” elestirisini yapiyorlar.
DEMIR ÇELIKLERDE IS KAZALARI ARTIYOR
Demir çelik fabrikalarinin çogunlugu 5-10 yillik genç isçilerden olusuyor. Isçilerin ise giris ücretleri 1000 lira civarinda. 10 yillik isçinin ücreti de buna yakin bir ücret. 5 yillik bir demir çelik isçisi, “Sözde 3 ikramiye hakkimiz varmis ama ücrete eklenmis. Ikramiye ücrete eklenmisse ücretimiz nerede? Anlayacagin asgari ücrete çalisiyoruz” diyor. Içeride bu durumu ya da sendikacilari elestirince hemen, müdürün veya sendikacilarin kulagina gittigini, sonra laf söyleyen isçinin hemen kulaginin çekildigini belirterek, “Adeta ajan gibi davraniyorlar. Yok sen niye öyle söyledin, amacin ne, isinden mi olmak istiyorsun” diyerek elestiriye dahi müsaade etmediklerini belirtiyorlar. Sendika temsilcilerini kendilerinin seçmedigini belirten isçiler sendikacilarin bu yüzden isverenin çikarlarini korudugunu söylüyor. Ege Çelik isçisi, “Temsilcileri de delegeleri de fabrika müdürü belirler. Sözde seçim olur ama prosedür icabi. Yillardir ayni adamlar temsilcilik yapar. Isçinin üstünde asil baskiyi kuran da bunlar. Onlari patron belirleyince onun memuru olurlar, isçinin temsilcisi degil” diyor.
SENDIKACIDAN ISVEREN LEHINE SAHITLIK
Ege Çelik’te, dört ay önce Arif Basyigit isimli isçinin ölümü ve ardindan yasananlari isçiler söyle anlatiyor: “Kendisi emekli oldugu halde çalismaya devam ediyordu.
Çalismak zorundaydi. Kendi vardiyasi bitmis mesai yapiyordu. Zaten aylardir mesai yapiliyordu. Vinçten inerken sikisti, bütün kemikleri kirildi. Ne fabrikada, ne de bu bölgede acil durum için bir ekip yok.
Isçiler kendi imkânlari ile 25 metre yüksekten indirmeye çalisti. Sedye benzeri bir seye pantolon kemeri ile baglanarak indirildi. Aliaga Devlet Hastanesine götürüldü. Burada da 40 dakika civari bekletildi, kaza 17.00’de oldu, Ege Üniversitesi acil servisine saat 20.00’de ancak gidebildi. Belki de saglik görevlileri ilk müdahaleyi yapsalar, sira beklemeden tam tesekküllü bir hastaneye gitse kurtulabilirdi.
Burada ihmal ve kusur ölen isçide bulundu. Ama isyerinde hiç aranmadi. Sendika temsilcileri bile isveren lehine sahitlik yapti. Tam bir ihanet.
Oysa sorumlulardan birisi de sendikacilar degil mi? Yapilmasi gereken bir daha baska bir arkadasimizin kaza geçirememesi, kaza olursa da en az kayipla kurutulmasi için gerekli tedbirlerin alinmasini saglamaktir” diyen Basyigit’in arkadaslari bir sonraki siranin kendilerine gelebilecegini, gelmemesi için isi kadere biraktiklarini söylüyor.(Izmir/EVRENSEL)
