Otomotiv sektörünün kalbi Bursa’da Bosch isçilerinin sendika degistirerek Birlesik Metal-Is’e üye olmalari diger metal fabrikalarina bomba gibi düstü. Türk Metal Sendikasi üyesi isçiler, son üç gündür sadece bu konuyu konusuyor. Bosch’ta çalisan tanidiklari, akrabalari üzerinden ve Internet yoluyla gelismeleri takip eden metal isçileri, yasananlarin, eylül ayinda baslayacak 2012 MESS grup toplusözlesmesine olumlu yansiyacagi düsüncesinde. Bosch isçilerinin kazanim elde etmesinin kendi yollarini da açacagini söyleyen metal isçileri, Bosch’tan sonra ilk hareketi Renault isçilerinden bekliyor.
KAYIP ISÇILER!
Huzursuz fabrikalardan biri de 6 bin kisinin çalistigi Tofas. Isler azaldi gerekçesiyle haftanin 4 günü çalisan fabrikada, ücretlerin yüzde 76’si ödeniyor. Bu durumun tepkilere neden oldugunu anlatan isçiler, isten ayrilmak isteyenlerin sayisinin hizla arttigini belirtiyor. Tofas isçilerinin Bosch’ta yasananlari ögrenme sekli ise ilginç. Fabrikada çalisan isçi sayisinin azaldigini gören isçiler, “Bu adamlara ne oldu?” diye sormaya baslamis. “Kaybolan isçilerin”, Bosch isçilerinin sendika degistirmesini engellemek için Bosch fabrikasinin önüne gönderildigini ögrenmisler. Buna tepki gösteren Tofas isçileri sunlari söylüyor: “Baska zaman olsa bir saat ise geç geldigimizde bizden hesap sorulur. Simdi Türk Metal iki gündür Tofas isçilerini Bosch’un önüne götürüyor.”
Bosch’daki gelismeleri özellikle genç isçiler ilgiyle izliyor. Tofas’ta çalisma kosullarinin yani sira ücretleri de düsük olan genç isçiler arayis içine girerken, ‘98’deki ayaklanmayi gören eski isçiler ise “Daha önce de denedik olmadi” diyor. Tofas isçilerinin genel düsüncesi ise kendi fabrikalarindan önce Renault’da benzer gelismelerin olabilecegi yönünde.
COSKUNÖZ TAKIPTE
Pilot Organize Sanayi Sitesinde Bosch’un komsusu olan Coskunöz’de de bugünlerde en çok konusulan konu Bosch isçilerinin sendika degistirmesi. Holdinge bagli 8 fabrikada 2 bin isçi çalisiyor. Yeni isçilerin ortalama ücreti 900, 10 yillik isçilerinki ise 1300 lira. Dolayisiyla dertleri de ayni: Geçim sikintisi, sürekli borçlanarak yasamak, ileriye bakamamak…
Üstelik Bosch meselesi son birkaç gün degil uzun süredir konusuluyor. Bosch’ta tanidiklari olanlar düzenli bilgi aliyor. Bu hareketin yakin zamanda kendi fabrikalarina yansiyacagi düsüncesinde degiller. Fabrikada Türk Metal temsilcilerine tepki var, ancak bu tepki bireysel kaliyor. Diger fabrikalarda oldugu gibi Coskunöz isçilerinin de gözü Renault’da. Bosch’ta baslayan hareketin önce Renault’ya siçrayacagini, ardindan kendilerine gelecegini düsünüyorlar.
TÜRK METAL IKNA EDEMIYOR
Ama asil tartisma konusu eylül ayinda baslayacak sözlesme. Bosch sürecinden, nasil sonuçlanirsa sonuçlansin, metal isçilerinin kazançli çikacagini düsünen Coskunöz isçileri, sözlesmenin çitasinin daha simdiden yükseldigini dile getiriyor.
Türk Metal isyeri temsilcileri ise Bosch’taki hareketin Coskunöz’e siçramasini engellemek için “Onlar terörist. Sendika degistirenlerin sayisi az. Çogunlugu alamayacaklar, iki sendikaya da aidat ödemek zorunda kalacaklar” seklinde açiklamalar yapiyor. Ancak bu sözler isçileri ikna etmiyor. “Etse Bosch isçilerini ikna ederdi” diyor isçiler.
Türk Metal’in Bosch’u kaybetmesinin nedeni olarak sendika temsilcilerini gösteriyorlar. Atamayla gelen temsilcilerin isçilere alacaklari zammi bile anlatamamasindan yakiniyorlar. “Ne sendikayi anlatiyorlar ne baska bir sey” diyen Coskunöz isçileri, Bosch isçilerini engellemek için fabrikalarindan gidenlerin bastemsilciye yakin isçiler oldugunu söylüyor.
VALEO TEMSILCILERI NEREDE?
Yalova yolu üzerinde ve Gemlik Serbest Bölgesinde toplam 700 isçinin çalistigi yan sanayi fabrikasi Valeo isçileri de temsilcilerin iki gün boyunca fabrikada olmamasini merak edip sormus ve Bosch’ta yasananlari öyle ögrenmisler.
Kime, neye inanacaklarini sasiran isçiler, iki gün sonra fabrikaya dönen temsilcilere sorduklarinda su yaniti almislar: “Merak edecek bir durum yok, bir grup isçiyi kandirip istifa ettirmisler. Zaten o sendikanin notere verecek parasi da yok, gidenler geri gelecektir. Almanya’daki fabrika Bosch fabrikasini batirmis. Onlar da Birlesik Metal-Is Sendikasiyla is birligi yaparak fabrikayi karistirmaya çalisiyorlar.” Tüm vardiyalara bu açiklama yapilirken, isçiler kendi olanaklariyla Bosch’ta olanlar hakkinda bilgi edinmeye çalisiyor. (Bursa/EVRENSEL)
Türk Metal’in görmesi gereken
Metal sektörünün kalbi su günlerde Bursa’da daha hizli atacak gibi görünüyor. Bursa’da metal sektörünün can damari olan fabrikalar var. Bu fabrikalarin bir çogunda Türk Metal örgütlü. Türk Metal Sendikasinin yillardir izledigi yanlis politikalar, patrondan yana uzlasmaci tutumu, son dönemde isçiler arasinda daha bir huzursuzluk ve güvensizlik yaratti. Bu güvensizligin ürünü olarak Bosch’da isçiler sendikalarindan istifa etmeye basladilar. Ama onlarca ama yüzlerce isçi hiç önemli degil. Önemli olan istifalarin neden basladigi ve neden yasandigidir. Metal sektöründe 2012-14 yillarini kapsayacak TIS görüsmeleri daha görüsülmeye dahi baslamadan tartisilmaya baslanmasi bir tesadüf degildir. Ve görünen geçen yillardan farkli olarak bu sene inisiyatifin isçilerin elinde olacagidir. Bosch isçisi bunu bir sekliyle ortaya koymustur. Artik tüm sendikalarin isçilerin talepleri etrafinda birlesmeleri gerekmektedir. Sadece ekonomik taleplerle degil, siyasi yasama da müdahale edebilmelidirler. Üretimden gelen güç buna zaten olanak tanimaktadir.
Birlesik Metal’in tercih nedeni olmasi da bir tesadüf degildir. 2010-12 TIS görüsmeleri sürecinde mücadele edebileceklerini ortaya koydular. Türk Metal’in “Biz imzalayalim, arkamizdan zaten imzalayacaklar” söylemini direnisleriyle bosa çikardilar. Belki isçilerin tam da istedikleri gerçeklesmedi ama 21 yil sonra metal sektöründe isçilerin bir araya gelebildiklerini gösterdiler.
Bu direngenlik tüm fabrikalarda tartisma konusu oldu ve Türk Metal’e gönül vermis isçilerin dahi belleklerinde yerini aldi. Ve metal sektöründe çalisan tüm isçilerde güven kazandilar. Türk Metal Sendikasina bugün düsen ise Birlesik Metal-Is’i karalamak degil, isçilerin eriyen reel ücretlerinin insanca yasanabilir düzeye yeniden getirilmesini saglamaktir. Kidem tazminatlarinin korunmasinda, elimizde kalan birkaç hakkin da elimizden gitmemesi için gerektigi gibi mücadele olanaklarini yaratmasidir. Üyelerin hosnutsuzlugunu simdiden görmeleri lazim. Istanbul’daki fabrikalarda bu istifalar bugünden konusuluyorsa, hayat bulmamasi için de bir neden yoktur. Genel merkez yöneticilerimize ve Pevrul Kavlak’a sesimizi duyurmak istiyoruz. Bu dönem isçinin ne istedigini taslak hazirlamadan sorun. Dayatmaci, patrondan yana degil, üyenizden yana olun. Elinizdeki imkanlari artik isçi sinifinin hizmetine sunun. Söz söyleyerek degil, harekete geçerek ispatlayin. Iste o zaman yeniden üyelerinizi geri kazanabileceksiniz. Unutmayin ‘98’deki deneyimleriyle metal isçisi bugünlerine gelmistir. Ve daha dikkatli davranacagi da asikardir. Sesimize kulak verin. TIS sürecine ve Türkiye’deki antidemokratik tüm sürece müdahil olun.
Türk Metal Üyesi Bir Isçi / ISTANBUL