PARISTE IKLIM ZIRVESI

Gerek Ortadogu`da ki gelismelerin yogunlugu, gerekse, Türkiye’nin Kürt illerindeki savas, Paris’te yapilan iklim zirvesinin gündem yogunlugu içerisinde kaybolmustur. Dünya nüfusunun da çok büyük bir bölümünün ne anlam ifade ettigini anlamadigi iklim zirvesi, gündem yogunlugunda hiçbir tartisma ve yorum yapilmasina firsat vermeden kaybolup gitti.  

Gelecek nesillere birakacagimiz en önemli miras olan saglikli bir çevre ve yasanabilir bir dünyayi acaba koruya biliyormuyuz, yoksa gelecek nesillere bir felaket mi birakiyoruz?  iste bu toplantida bu konu tartisildi. Daha dogrusu üzerimizde emanet olan korumaktan uzak oldugumuz çevre ve doga karsi karsiya bulundugu tehlike durdurabilinecek mi, ya da durdurabilecek çözüm yollari nelerdir iste 195 ülkenin bir araya gelerek tartistigi konu buydu. Ne aci ki, dünya, her geçen gün insan yasamini tehdit eden kosullarla karsi karsiya. Bu sonuca, üzerinde yasayan biz insanoglu getirmektedir. Dogayi bir canli varlik olarak kabul edersek, ormanlarla, çevresiyle, yer alti yerüstü varliklari ile bir denge olusturmustur. Insanlar bu dengeyi bozdukça dogal felaketlere çagri çikarmaktadir. Bu nedenle, bilim insanlari zaman zaman devlet yöneticilerini uyarmaktadirlar. Bunun üzerine, gelismis ve gelismekte olan, ülkelerin devlet yöneticileri ile bilim insanlari bir araya gelerek çözüm yollarini ve yapilmasi gerekenleri raporlastirmaktadir. Bu amaçla ilk kez, 1968 yilinda 25 ülkeden bilim adamlari “ROMA KULÜBÜ”nü kurdu. Roma kulübü, 1972 yilinda arastirma çalismalari sonucu yapilmasi gerekenleri bes baslikta toplayarak yayinladi. Bu basliklar sunlardi: 

Simdi ise, 30 Kasim -12 Aralik 2015 tarihinde Paris’te ayni amaçli yapilan toplantida isinmanin 1,5 dereceyle sinirlandirilmasi 2020 yilindan itibaren uygulanmaya baslamak üzere tedbirlerin alinacagi kabul edilmistir. Peki bu kararlar hayata geçirilir mi? Bence hayir, Roma Kulübü kararlari ve Kyoto kararlarinin uygulanmadigi gibi bu kararlar da bu gün ki akil ile mümkün degil. Çünki, kapitalist doyumsuzluk buna firsat vermedi yine vermeyecektir. En yakin örnegi Türkiye. Ülkeyi yönetenlerin  bu kararlara ters düsen politikalar yürütmekteki israrlari devam ediyor. Nüfusun azaltilmasi yerine 3-4 çocuk yapilmasini öneren, ya da batili ülkelerin çöpe atigi nükleer santralarin uygulanmak istenmesi veya kömür ocaklarinin özellestirilmesi, çevre ve ormanlarin her geçen gün yok edilmesi gibi örnekleri sayabiliriz. Denebilir ki, dünya Türkiye’den ibaret degil. Elbette degil, ancak biz ve bizim gibi ülkeler Kapitalist dünyanin reçetelerini uygulamaktadir. Toplumlar bu konuda bilinçlendirilmesi gerekir iken, meydana gelen her türlü felakete “FITRAT”  deyip uyutuyoruz. Demem o ki, toplumlar dünyayi bekleyen bu felaketin farkinda olabilecek bilince ulasmadan çözüm reçetelerinin uygulanmasi mümkün olamayacaktir. Atilacak ilk adim, STK ile sinif örgütlerinin bu sorunu da görev alanlari içerisinde görmeleri gerekmektedir.  

                       Ismail Çinar  cinar-i@hotmail.com   Aralik 15