Saraçhane'den Taksim'e Yol Olur

Saraçhanede toplanan ve KESK'in ve  DİSK'in çağrısına uyan sendikalar STK'lar Siyasi Partiler, bir kez de Bozdoğan Köprüsü'nde engellendi ve yürüyüş başlamadan bitti. Bu sene de her sene olduğu gibi ulaşım yasakları daha da arttırıldı ve 1 Mayıs'ta sokakta ve işte olması gereken halk bir kez daha, bayramı Taksim'de kutlama ısrarında bulunan Sendika ve STK'larla karşı karşıya bırakıldı. 

Valinin açıklamasıyla 'yasal toplanma alanı ' ilan edilen herhangi bir yer için izin istenmemişti, illa da Taksim diye yine tutturmuşlardı o marjinal gruplar ve İstanbul bir nevi 'onlar yüzünden ' yine kilitlenmiş, bu marjinal gruplar yine yapacağını yapmıştı işte…

Oysa Anayasa Mahkemesi'nin kararı ortadaydı, bir vatandaşın polise gösterdiği anayasa gibi konu tartışılmazdı ve Taksim'e yürüyüş engellenemezdi. Temel haklar tarihin hiçbir döneminde muktedirin insafına bırakılamaz. Birini bir durum rahatsız ediyor diye, haklardan vazgeçilemez. 

Saraçhane'de bir miktar mukavemet oluştu ancak gruplar barikatı aşamayınca yürüyüşü sonlandırdığı açıklaması yapan DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu'nun beyanından sonra büyük oranda dağıldı. Ancak bazı gruplar yürüyüş ısrarında devam etti ve bu gruplar da belli bir süre sonra dağıldı.

Konu İşçinin ve emeğin bu en büyük bayramında sokakta, örgütüyle hareket eden grupların çok kezler olduğu gibi bu 1 Mayıs'ta da dağıtılması mıydı? Bunca yıldan farklı olarak bu sefer, yerel seçimlerde aldığı oy oranıyla ülkenin 1. Partisi haline gelmiş CHP'nin siyasal desteğiyle Saraçhane'den Taksim'e yürüme görüntüleri mi?

Her 1 Mayıs'ta bir ikonik sahne, ana medyada ve sosyal medyada yayılır ve bizler o 1 Mayıs'ı o ikonik görüntü eşliğinde, o anın bizde yarattığı duygu düzeneğinde işler ve yorumlarız. Bu senenin ikonik hali Bozdoğan Köprüsü'nde bir uzun polis barikatının İşçilerin önünde kurduğu o amansız barikat oldu. Yarın yapılacak anayasa görüşmelerinin AKP'nin yumuşayacağı olasılığı ışığında, o barikatın eşliğindeki engelleme ve İstanbul Valisinin 42 bin polis memuruyla 1 Mayıs'a hazır olduğunu bildirmesi, bizlere nasıl bir anayasa hazırlığı içinde olunduğunu  en yalın haliyle anlattı. Ancak özellikle vurgulamak istediğim konu bu değil. 

1 Mayıs '24'ün en veciz tarafı işçi emekçi ve sendikaların ve dahi tüm parti ve STK'ların sırtını Saraçhane'ye dayayarak barikatı açmaya çalışmaları, direnme ve dayanma gücünün bu güçlü siyasal destekle başlaması oldu. Bendeniz polis güçleri ve İçişleri Bakanıyla yapılan görüşmelerden sonra ne KESK, DİSK ve CHP’nin alandan ayrılması ne de ısrarcı olunmaması kısmının önemli olmadığını söylemiyorum elbette. Ancak bu özgüven sağlayıcı ve alan açıcı ortamın, mücadeleye önemli bir iklim sağladığı gerçeğini de es geçemeyeceğim. 

Bana Arşimet'in noktasını anımsattı bu tarihi dayanışma. Arşimet'in "bana bir dayanak noktası verin, dünyayı yerinden oynatayım" sözü aslında hayat buldu bugün. 

Bu daha başlangıç Mücadeleye devam. Yaşasın 1 Mayıs..!