SEMDINLI- Zor bir yolculugun ardindan, 10 gündür PKK ile güvenlik güçleri arasinda yogun çatismalarin sürdügü Semdinli’deyim. Hakkâri Valiligi, hiçbir köyü bosaltmadiklarini açiklasa da yanimda Yigitler Köyü’nden kaçarak canlarini zor kurtaran aileler var. Semdinli ilçe merkezinde sadece silah ve bomba sesleri duyulurken çatisma bölgesinde neler olup bittigi bilnmiyor. Bir anlamda Semdinli’de ses var görüntü yok!
PKK ’nin ‘taktik degistirmesi’ üzerine siddetli çatismalara sahne olan Semdinli’ye dogru yola çikiyorum. Ancak Semdinli’ye girmek tahmin edildigi kadar kolay degil.
Türkiye ’nin hiçbir yerinden Semdinli’ye dogrudan giden otobüs firmasi yok. Suriye’deki gelismeleri takip ettigim Kilis’ten Semdinli’ye gitmek için ilk önce Van ’a gitmem gerekiyor. Van ’dan Yüksekova’ya aktarma yapip oradan da Semdinli’ye hareket etmem lazim. Bu da neredeyse 900 kilometre demek. Kilis’ten Semdinli’ye yolculuk tam 17 saat sürüyor. 100 kilometrede bir güvenlik güçleri arama yapiyor. Semdinli’ye 10 kilometre kala top sesleri duymaya basliyoruz. Araçtaki Semdinli halki “Sicak bölgedesin, dikkatli ol” diyor.
Imsak ve top sesleri
Semdinli’de sadece bir otel var. Ancak geceyi, çatismalari daha iyi takip etmek için Goman ve Efkar daglarinin hemen yamacinda bulunan Moda Mahallesi’ndeki ögretmenler evinde geçiriyorum. Goman ve Efkar’in batisina yapilan operasyonlar araliksiz devam ediyor. 10 dakikada bir Semdinli merkezinden kalkan Skorsky’ler operasyon bölgesine asker ve mühimmat takviyesinde bulunurken, saat 17.00 civarinda Kobra tipi helikopterler, uçaklar Goman ve Efkar Daglari’ni agir bombardimana tutuyor. Bombardiman iftarda duruyor.
Gece top sesleriyle uyaniyorum. Top seslerinin siklastigi saatlerde Hakkâri Dag ve Komando Tugayi’ndan 20 ’Kirpi’ tipi zirhli aracin, operasyon bölgelerine dogru gittigini ögreniyorum. Top atislari ancak sabaha dogru kesiliyor, sonra tekrar basliyor.
Ertesi gün köylerini terk etmis Semdinlileri buluyorum. Operasyon bölgesine yakin Çem, Baglar ve Yigitler mezrasinda yaklasik 60 aile köylerini bosaltmis durumda. Yigitler Köyü’nden Ibrahim Kaplan, “Canimizi zor kurtardik” diyor:
“Operasyonun dördüncü günü benim evime bir top mermisi isabet etti. Sans eseri o sirada evde kimse yoktu. Ama evim paramparça oldu. Jandarma yetkilileri bölgede can güvenligimizin olmadigini söyleyince biz de apar topar köyümüzü bosalttik. Aileden yedi kisi yaya olarak Zorgeçit Köyü’ne gitti. Geri kalan dokuz kisiyle bir arabaya binip Semdinli’ye geldik. Hayvanlarimiz, esyalarimiz her seyimizi orada biraktik. Simdi 16 kisi bu evde misafiriz. Toplam 22 kisi burada iki odali evde kaliyoruz.’’
‘30 kisi bir evde yasiyoruz’
Yigitler Köyü sakinleri olarak ilk defa bu kadar uzun süren bir çatismaya taniklik ettigini söyleyen Tahir Yasar da bir daha köye dönmek istemiyor: “Silah seslerinden dolayi geceleri uyuyamiyorduk. Can güvenligimiz kalmadigi için köyden göç etmek zorunda kaldik. Benim 100 tane keçim vardi. Onlari ahira kilitlemeye bile zamanim kalmadi. 30 kisi üç odada yatiyoruz.”
‘90’li yillara geri döndük’
Çatismalar basladigindan beri geceleri disariya çikamayan halk, gündüzleri de sadece temel ihtiyaçlarini karsilamak için sokakta. Güvenlik ekipleri hem sehir merkezinde hem de çevre köylerde sürekli devriye geziyor. Operasyon bölgesinin yaklasik 500 metre uzaginda bulunan sehre savas korkusu sinmis durumda. Sehir halki çatismalar için “90’li yillara geri döndük” diyor. Artik alisveris yapmak için sehir merkezine köylülerin gelmedigini belirten esnaf ise ödemelerinde sikinti yasamaktan sikâyetçi.